Σύλλογος Ανατολική Ρωμυλία Ν.Εβρου

ΟΙ ΜΙΝΤΖΙΕΣ ΚΙ ΟΙ ΣΙΝΤΙΑΝΚΙΣ
-------------------------------------
Του χινόπουρου ΄ντα μπίτζαν οι δλειές στα χουράφια κι του φιγγάρ{ι} ήταν
σ΄ιόμουσ{η} είχαμι τα καουά τραγούδια.
Μαζώνουμασταν στα σπίτια, σ΄αυλές κι έφκιαναμι "μιντζιές" και "σιντιάνκις".
Σ΄μιντζιές πάαιναμι κι βοηθούσαμι η νιά τν άλλ{η}.
Ξισπύρζαμι του καουαμπούκ{ι} ή έγνιθαμι ΄ιά νιά ΄ειτόνσα ή ουανάρζαμι του μαλλί ούλις μαζί.
Ύστιαρα άου βράδ{ι} πήιναμι σ΄άου σπίτ{ι} να βουηθήσουμι σ΄δλειές.
Σ΄σιντιάνκις κάθι νιά ήπιρνιν τ΄φκή τς τ΄δλιά.
Έρουνταν κι τα παλκάρια να ιδούν κάθι ένας τν αϊγουρή τ΄κι τραγουδούσαμι
ούλ{οι} μαζί τα χινουπουριάτκα τα τραγούδια.

Ν-ΟΥΛΙΣ ΟΙ ΣΙΝΤΙΑΝΚΙΣ ΣΚΟΡΠΙΣΑΝ
----------------------------------------
Ν-ούλις οι σιντιάνκις σκόρπ΄σαν, η φκή μ΄η σιντιάνκα δε σκουρπά.
Ν΄ούλοι οι αϊγόροι πάν΄κι΄ήρθαν, φκός μου ι αϊγόρους δεν ήρθιν.
Καμ άρουστους καμ δεν μπουρεί,Κύριου μ΄τα βόδια τ΄έχασιν,
Κύριου μ΄τα μπιάλλια τ΄άπλυτα, καμ ν-άλλη κόρη ν-αγαπά.
Τίνους πουδάρια τουν τιμούν κι τα δικά μου στέκουν;
Τίνους χειούδια τουν φϊούν κι τα δικά μου καίνι;
Τίνους ματούδια τουν τηρούν κι τα δικά μ΄δακρύζουν;
{Τραγούδι απ΄το Μικρό Μοναστήρι}